مالیات پزشکان
مالیات دندانپزشکان
مالیات پزشکان و دندانپزشکان | در سال 1403، مالیات پزشکان در ایران به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود: مالیات بر درآمد حقوق، مالیات بر درآمد مشاغل و مالیات تکلیفی. هر یک از این دسته‌ها به نوع فعالیت و نحوه کسب درآمد پزشکان بستگی دارد.
1-مالیات بر درآمد حقوق
پزشکانی که به صورت استخدامی در مراکز درمانی فعالیت می‌کنند، مشمول مالیات بر درآمد حقوق هستند. این مالیات به صورت پلکانی محاسبه می‌شود و کارفرما موظف است مالیات را از حقوق پزشک کسر کرده و به سازمان امور مالیاتی پرداخت کند. جدول زیر نرخ‌های مالیات بر درآمد حقوق را نشان می‌دهد:
| پله | بازه درآمد در ماه (تومان) | درصد مالیات | میزان مالیات (تومان) |
| 1 | 1 – 12 میلیون | 0% | معاف |
| 2 | 12 – 16.5 میلیون | 10% | 450 هزار |
| 3 | 16.5 – 27 میلیون | 15% | 1.575 میلیون |
| 4 | 27 – 40 میلیون | 20% | 2.6 میلیون |
| 5 | +40 میلیون | 30% | – |
2- مالیات بر درآمد مشاغل
پزشکان مستقل که مطب دارند یا به صورت خود اشتغالی فعالیت می‌کنند، تحت قوانین مالیات بر درآمد مشاغل قرار می‌گیرند. نرخ‌های مالیات برای این گروه به صورت زیر است:
| میزان درآمد (تومان) | نرخ مالیات (%) |
| تا 200 میلیون | 15% |
| از 200 تا 400 میلیون | 20% |
| بیش از 400 میلیون | 25% |
3- مالیات تکلیفی
این نوع مالیات برای خدماتی است که پزشکان در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی ارائه می‌دهند. طبق قانون، مراکز خدماتی باید قبل از پرداخت حق الزحمه، 10% آن را به عنوان مالیات کسر کنند.
4- معافیت‌های مالیاتی
در سال 1403، معافیت‌های مالیاتی برای پزشکان نیز وجود دارد:
پزشکان استخدامی: معافیت تا سقف 1,440,000,000 ریال.
پزشکان غیراستخدامی: معافیت تا سقف 1,000,000,000 ریال.
پزشکان موظفند اظهارنامه‌های مالیاتی خود را حداکثر تا پایان خرداد ماه سال بعد ارائه دهند.
